Ο κύκλος της ζωής ναι μεν είναι συνυφασμένος με τον θάνατο και από αρχαιοτάτων χρόνων το στοιχείο του θανάτου μπορεί να είναι κυρίαρχο στον πυρήνα της ύπαρξης Ελλήνων και να εκφράζεται εντόνως, για παράδειγμα, στο θέατρο, στη λογοτεχνία, στη μουσική, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι με το που βγαίνει κανείς από τη πόρτα της πολυκατοικίας που διαμένει πρέπει και σε καθημερινή βάση να αντικρίζει τις στοιβαγμένες οστεοθήκες ενός ακαλαίσθητου μνημείου.
Γιατί περί αυτού πρόκειται όσον αφορά το μνημείο του Νίκου Νικηφορίδη που τον Ιούνιο του 2018 η διοίκηση του κ. Γ. Κατωπόδη τοποθέτησε προς τιμήν του, στον κοινόχρηστο χώρο πρασίνου της συμβολής της οδού Αρήτης με την οδό Ν. Νικηφορίδη (όριο δήμου Βύρωνα με τον δήμο της Αθήνας).
Και είναι καθημερινή, διαρκής και δικαιολογημένη η επίμονη μεμψιμοιρία των κατοίκων της περιοχής αλλά και των περαστικών, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων.
Και είναι καθημερινή, διαρκής και δικαιολογημένη η επίμονη μεμψιμοιρία των κατοίκων της περιοχής αλλά και των περαστικών, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων.
Κατ' αρχάς το μνημείο ως σχήμα δεν ταιριάζει με τον χώρο. Θα μπορούσε να ήταν μια απλή μαρμάρινη πλάκα-στήλη με περισσότερα στοιχεία για τη ζωή του αγωνιστή Νίκου Νικηφορίδη, πλαισιωμένη από φυτά και η οποία το βράδυ θα φωτιζόταν από χαμηλά.
Για τους λόγους αυτούς οι κάτοικοι της περιοχής, στο πλαίσιο της διακηρυγμένης πρόθεσης της Δημοτικής Αρχής για
διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες, Ζητάνε την απομάκρυνση και την ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ του συγκεκριμένου ΑΚΑΛΑΙΣΘΗΤΟΥ μνημείου το οποίο μοιάζει με οστεοθήκες κοιμητηρίου, γιατί αφενός ΔΕΝ ΤΙΜΑ, το σύμβολο, τον ιδεολόγο αγωνιστή και μάρτυρα της ειρήνης Νίκο Νικηφορίδη, αφετέρου γιατί ΔΕΝ είναι η προτομή την οποία είχε δεσμευτεί να στήσει ο δήμαρχος Γρηγόρης Κατωπόδης, όπως ανέφερε και σε άρθρο του, το 2016, το μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πάνος Τριγάζης: "Ο δε σημερινός δήμαρχος Γρηγόρης Κατωπόδης έχει δεσμευτεί να στήσει ο δήμος προτομή του μάρτυρα της ειρήνης σε ελεύθερο χώρο κάπου στην προαναφερθείσα οδό".
Πρέπει δε να τονίσουμε ότι, στην επιγραφή της υπάρχουσας αναμνηστικής πλάκας δεσπόζει το: "η πλάκα αυτή τοποθετήθηκε 12 Ιουνίου 2018", ενώ απουσιάζει η ημερομηνία της δολοφονικής εκτέλεσής του, η 5η Μαρτίου 1951.
Δείτε στις φωτογραφίες που ακολουθούν μνημεία άλλων δήμων ή πόλεων και συγκρίνατε:
1η φωτογραφία: Δήμος Δάφνης-Υμηττού, στο όριο με την Νέα Σμύρνη, προτομή για τον πρώτο οικιστή.
2η φωτογραφία: Δήμος Δάφνης-Υμηττού, το μνημείο του Γεωπόνου Νίκου Μαργιόλη στην ομώνυμη πλατεία.
3η φωτογραφία: Βίλια Αττικής, μνημείο προς τιμήν του Υποσμηναγού Σακελλαρίου.
4η φωτογραφία: Από τον όμορο Δήμο Δάφνης-Υμηττού, Χρ. Σμύρνης και Ηπείρου, μνημείο εκτελεσθέντων από τους Ναζί πατριωτών.
Το συγκεκριμένο αίτημα, δηλαδή το να δοθεί μια καλαίσθητη λύση, περιλαμβάνεται στην υπ' αριθμ. Πρωτ.: 22596/17-09-2019 αναφορά των κατοίκων της περιοχής για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο των προβλημάτων της οδού Ν. Νικηφορίδη και της πλατείας Μαρτάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου