Οι Κινηματογραφικές Βραδιές του Δήμου Βύρωνα 2024-2025, με το νέο κύκλο προβολών, με τίτλο: «Σκιές και ψίθυροι» - “Κινηματογραφικές ρωγμές στον καθρέφτη της ευτυχίας”, συνεχίζονται με την προβολή της εξαίρετης ταινίας «4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες», του Ρουμάνου σκηνοθέτη Κριστιάν Μουντζίου, που προβάλλεται την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 8 μ.μ., στον Δημοτικό κινηματογράφο «Νέα Ελβετία», Νέας Ελβετίας 34 & Σεβαστείας, με Είσοδο Ελεύθερη.
Η ταινία «4 μήνες, 3 εβδομάδες και 2 μέρες» του Κριστιάν Μουντζίου έχει βραβευθεί το 2007 στο Φεστιβάλ των Καννών με τον Χρυσό Φοίνικα.
Σκηνοθεσία - Σενάριο: Κριστιάν Μουντζίου (ενδεικτική φιλμογραφία: «Πίσω από τους λόφους» (2012), «Η αποφοίτηση» για την οποία το 2016 έλαβε το βραβείο του καλύτερου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ των Καννών).
Φωτογραφία: Όλεγκ Μούτου.
Παίζουν: Ανα-Μαρία Μαρίνκα, Λόρα Βασιλίου, Βλαντ Ιβάνοφ, Λουντμίλα Γκεοργκίου, Αλεξάνδρου Ποτεσιάν κ.ά.
Διάρκεια: 113΄ λεπτά.
Μετά την προβολή ακολουθεί συζήτηση με τον κριτικό κινηματογράφου Χρήστο Μήτση.
ΥΠΟΘΕΣΗ - ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑΣ:
Ας μιλήσουμε πρώτα για την κατασκευή, για τη φόρμα! Έχει δική της, καθαρά δική της γραφή. Και με αυτή την έννοια είναι ένα πρωτογενές καλλιτεχνικό έργο. Ένα έργο που δε μιμείται, που δε «μοιάζει» με κάτι άλλο. Αρχίζει πολύ αργά και σιγά σιγά αναπτύσσει ταχύτητες. Όμως, όχι στην εναλλαγή των πλάνων (γρήγορο μοντάζ), όπως γίνεται στις ταινίες περιπέτειας. Όχι! Οι ταχύτητες εδώ είναι στους εσωτερικούς ρυθμούς. Στην εσωτερικότητα των πλάνων, τα οποία, χωρίς να προστίθενται νέα πρόσωπα ή νέες καταστάσεις σε αυτά, σιγά σιγά γεμίζουν από εσωτερικές εντάσεις και συναισθήματα και μοιάζουν, εκεί προς το τέλος, ότι θα εκραγούν. Η ταινία σε μαγκώνει από το σβέρκο και σε τρέχει!
Βρισκόμαστε στα τελευταία χρόνια της περιόδου του Τσαουσέσκου. Οι εκτρώσεις είναι απαγορευμένες στη Ρουμανία (όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης). Μια νεαρή φοιτήτρια (Οτίλια) βοηθάει τη φίλη της και συμφοιτήτριά της Γκαμπίτσα να κάνει παράνομη έκτρωση. Οι δυο κοπέλες έρχονται σε επαφή με έναν σκοτεινό «γιατρό».
Η ταινία με εξαιρετικό κινηματογραφικά τρόπο παρακολουθεί όλες τις μικρές «λεπτομέρειες» της «επιχείρησης». Παρακολουθεί τα δυο κορίτσια και τους φόβους τους. Φόβους να μη συλληφθούν, αλλά και φόβους να πάει καλά η ίδια η έκτρωση, αφού υπάρχει κίνδυνος αιμορραγίας, μόλυνσης κλπ. Και μόνον αυτή η αγωνία είναι αρκετή για να γυριστεί μια ταινία!
Ο Κριστιάν Μουνγκίου δεν περιορίζεται στα δυο κορίτσια και στην αγωνία τους. Περιγράφει άριστα και το περιβάλλον. Τα άλλα πρόσωπα που συνδέονται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, με τα κορίτσια και την έκτρωση. Το φίλο της κοπέλας που βοηθάει τη φίλη της, τους γονείς του φίλου της και τους φίλους των γονέων του. Βλέπουμε ακόμα διάφορους υπαλλήλους ξενοδοχείων, «τυπικούς» αστυνομικούς και βέβαια το «γιατρό». Όμως, πέρα από τα πρόσωπα και πάνω από τα πρόσωπα νιώθουμε (χωρίς να βλέπουμε) να αιωρείται το «ευρύτερο» περιβάλλον. Ένα αόρατο απειλητικό (χωρίς να φαίνεται) περιβάλλον.
Παρακολουθώντας την ταινία, θέλεις δε θέλεις νιώθεις να βρίσκεσαι χωμένος μέχρι το λαιμό στον κόσμο του Κάφκα. Σε πιάνει και σένα άγχος! Οι χώροι, τα έπιπλα, οι σκιές και τα «άχρωμα» χρώματα, οι διάλογοι, η χαμηλή εκφορά του λόγου, τα πρόσωπα των ηθοποιών, οι κινήσεις τους, η πολύ λυτή ερμηνεία τους, όλα αυτά συντείνουν στο να μεταφερθείς σε έναν «άλλο» κόσμο. Νιώθεις να απειλείσαι από παντού. Πηγή: https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4266005
Φωτογραφίες από εδώ: https://www.dvd-trailers.gr/tainia/4_mines_3_ebdomades_kai_2_meres_2007/#gallery-27
Βύρωνας, η πόλη μας
29 Νοεμβρίου 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου