Συμπληρώνονται σήμερα 77 χρόνια από την δολοφονία του αγωνιστή της εθνικής αντίστασης, στελέχους του ΕΛΑΣ και τομεάρχη στην ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα) του Βύρωνα, Βαγγέλη Μαρτάκη, από τους Γερμανούς και τους ντόπιους συνεργάτες τους (Γερμανοτσολιάδες). Ήταν 4 Ιουλίου 1944.
Στη συνέχεια κατατέθηκαν λίγα λουλούδια στην μαρμάρινη πλάκα της πλατείας και μοιράστηκε σε όσους και όσες βρισκόντουσαν στην πλατεία και τις γύρω καφετέριες η ακόλουθη ανακοίνωση:
Αγαπητέ φίλε-φίλη
Διαβάτη, που διασχίζεις ή επισκέπτεσαι καθημερινά αυτή την πλατεία με το όνομα: Μαρτάκη Βαγγέλη.
Πιθανά να μην γνωρίζεις την ιστορία και ποιος είναι αυτός που φέρει το όνομα του. Όχι πως ευθύνεσαι εσύ, αφού κανένας δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για να μάθεις, να ενημερωθείς για την πόλη που ζεις ή φιλοξενείσαι, τους δρόμους, τις πλατείες, την ιστορία τους.
Η πλατεία αυτή -που είναι περικυκλωμένη από τα τραπεζοκαθίσματα και παραμελημένη- οι παλιότεροι την γνώρισαν ως πλατεία Γέφυρα και Δεληολάνη, από το γνωστό ζαχαροπλαστείο.
Τα νεότερα χρόνια με δήμαρχο τον αείμνηστο Δημήτρη Νικολαΐδη, το δημοτικό συμβούλιο του Βύρωνα θέλοντας να τιμήσει βυρωνιώτες αγωνιστές της εθνικής αντίστασης, που έδωσαν την ζωή τους στον αγώνα ενάντια στους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους (Γερμανοτσολιάδες) έδωσε το όνομα τους σε ορισμένους δρόμους και πλατείες της πόλης μας. Μεταξύ αυτών έδωσε και το όνομα του Μαρτάκη Βαγγέλη στην πλατεία αυτή.
Τοποθετήθηκε μια πλάκα με το όνομα πλατεία Μαρτάκη Βαγγέλη, και από τότε τίποτα. Καμία προσπάθεια, να ενημερωθούν οι κάτοικοι, να αναδειχτεί η πλατεία και η ιστορία του Βαγγέλη Μαρτάκη, έτσι ώστε να γνωρίζουν οι διαβάτες αυτής της πόλης. Να θυμούνται οι μεγαλύτεροι αλλά και να γνωρίζουμε οι νεότεροι την ιστορία του τόπου μας.
Μαρτάκης Βαγγέλης (1922 - 4.7.1944). Ένας συμπατριώτης μας που πρέπει να γνωρίσουμε!
«Ο Βαγγέλης Μαρτάκης ή Μαύρος, από το μελαψό χρώμα του προσώπου του, υπήρξε ένας από τους πιο θαρραλέους και πραγματικούς αγωνιστές του Βύρωνα και γενικά των ανατολικών συνοικιών. Ο Μαρτάκης γεννήθηκε το 1922 στη Χίο, τον πρώτο σταθμό στο ταξίδι της προσφυγιάς από τα παράλια της Μ. Ασίας στην Ελλάδα. Γιός μιας καθαρίστριας των δημοτικών σχολείων της Αγίας Τριάδας. Ορφανός από πατέρα, ζούσε με τη μητέρα του, στο ισόγειο ενός διώροφου προσφυγικού, στην οδό Κυδωνιών, στη διασταύρωσή της με τη Χρ. Σμύρνης. Παρά τις μεγάλες στερήσεις κατάφερε να σπουδάσει στη Νομική Σχολή, -κάτι σπάνιο για τα δεδομένα της εποχής- κάνοντας διάφορες δουλειές.
Πολύ νωρίς εντάχθηκε στις ΕΑΜικές οργανώσεις και ήταν από τους πρώτους ένοπλους του ΕΛΑΣ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας.
Από διμοιρίτης του ΕΛΑΣ, τομεάρχης στην ΟΠΛΑ (Οργάνωση Προστασίας Λαϊκού Αγώνα). Ήταν ο σύνδεσμος της αντίστασης με τους σαλταδόρους του Βύρωνα.
Δεν έπεσε ποτέ στα χέρια των ανδρών της Ειδικής Ασφάλειας της Ελληνικής Χωροφυλακής, οι οποίοι τον κυνηγούσαν με μανία.
«Ο Μαρτάκης τραυματίστηκε σε συμπλοκή με ταγματασφαλίτες, Παπαγιώργηδες και ασφαλίτες Μπουραντάδες (από το όνομα του αρχηγού τους Μπουραντά), στο κέντρο του Παγκρατίου στην οδό Υμηττού, στις 4 Ιουλίου του ΄44. Μην μπορώντας να ακολουθήσει τους συντρόφους του, έμεινε πεσμένος στο δρόμο μέχρι που έριξε και την τελευταία σφαίρα του. Τον συνέλαβαν και όταν είδαν ποιόν είχαν μπροστά τους, τον αποτελείωσαν, όπως διηγήθηκε ο σύντροφός του στη συμπλοκή αυτή, ο Αριστοτέλης Τσιφλάκος (Καμπούρης)…»
Οι σωροί των Βαγγέλη Μαρτάκη και Παναγιώτη Καρλάφτη μεταφέρθηκαν στο Νεκροτομείο Αθηνών, με το συνοδευτικό έγγραφο του αστυνομικού τμήματος Παγκρατίου να αναφέρει ότι σκοτώθηκαν μετά από συμπλοκή με άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας στη συμβολή των οδών Δαμάρεως και Φορμίωνος.
Δεν ξεχνάμε όσους και όσες αγωνίστηκαν, ενάντια στους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Τιμώντας την μνήμη των αγωνιστών/στριών της αντίστασης του Βύρωνα καταθέτουμε λίγα λουλούδια στην πλατεία Μαρτάκη Βαγγέλη, που σαν σήμερα στις 4 Ιουλίου 1944, δολοφονήθηκε από τους Γερμανούς κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους.
Τιμή και δόξα σε όλους-όλες, εκείνους τους αγωνιστές που θυσιάστηκαν για μια Ελλάδα ελεύθερη και ωραία.
Ποτέ πια Φασισμός-Ναζισμός
Ο αγώνας συνεχίζεται!
Διαβάστε επίσης το άρθρο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΑΡΤΑΚΗΣ (1922 - 4.7.1944).
https://vironasipolimas.blogspot.com/2016/10/1922-471944.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου