Τα Ιστορικά γεγονότα και η «ΧΑΣΜΩΔΙΑ στην ενημέρωση» με την αναδημοσίευση λαθών

Τα Ιστορικά γεγονότα δεν είναι μαρτυρίες τύπου «ράδιο αρβύλα», δεν πρέπει να «μηρυκάζονται άκριτα» και οι αναδημοσιεύσεις δεν πρέπει να λαμβάνονται «καίπερ άνευ τε εικότων και αναγκαίων αποδείξεων»!

ΑΝΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ

Στις 23 Φεβρουαρίου 2022, σε κάποιο blog, διαβάσαμε ένα άρθρο, αναδημοσιευμένο από την ιστοσελίδα της Εθνικής Αντίστασης –ΔΣΕ, (δείτε εδώ: https://ethniki-antistasi-dse.gr/hepon.html) αναφορικά με την επέτειο για τα 79 χρόνια από την ίδρυση της θρυλικής ΕΠΟΝ (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων) που είχε γίνει σε ένα μικρό σπίτι, στην οδό Δουκίσσης Πλακεντίας 3, στους Αμπελόκηπους, στις 23 Φλεβάρη 1943.

Έγραφε το άρθρο στο Κεφάλαιο  «Απεργίες και σαμποτάζ»:

«Η ΕΠΟΝ, όμως, εκτός απ' τις ηρωικές μάχες στο πλευρό του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, στις πόλεις και τα βουνά, καθοδήγησε την εργαζόμενη νεολαία σε ασταμάτητο σαμποτάζ στις εγκαταστάσεις και τα εργοστάσια των ναζί….  Στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη, κατέστρεψαν δεκάδες κινητήρες, ρίχνοντας καρφιά στις μηχανές».

ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΜΗΝΕΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ;

Ας εξετάσουμε την αλήθεια της τελευταίας φράσης: «Στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη, κατέστρεψαν δεκάδες κινητήρες, ρίχνοντας καρφιά στις μηχανές». 

ΤΟ ΣΑΜΠΟΤΑΖ στου Μαλτσινιώτη λαμβάνει χώρα την περίοδο του φθινοπώρου-χειμώνα του 1942 και οι περισσότεροι αγωνιστές που συμμετέχουν σε αυτό συλλαμβάνονται, ανακρίνονται, δικάζονται και εκτελούνται στις 6 Φεβρουαρίου 1943, δηλαδή, πριν ακόμη ιδρυθεί η ΕΠΟΝ. 

Ποιοι ήταν λοιπόν αυτοί που ισχυρίστηκαν ότι συμμετείχαν στο σαμποτάζ και ανήκαν στις τάξεις της ΕΠΟΝ; Δεν θα έπρεπε η Εθνική Αντίσταση να αναφέρει τα ονόματα εκείνων των «άγνωστων ΕΠΟΝιτών»;

Η απόφαση για το σαμποτάζ ελήφθη από την SOE (Special Operations Executive-Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών) μια ειδική μυστική παραστρατιωτική υπηρεσία που οργανώθηκε από την Μεγάλη Βρετανία και η αποστολή ανατέθηκε στον ΡωσοΠολωνό Γιέρζυ Σαϊνόβιτς Ιβάνωφ (Jerzy Iwanow Szajnowitz) (Βλέπε στην ιστοσελίδα μας, στην ετικέτα Ιστορικά, το άρθρο: «Γεώργιος Σαϊνόβιτς-Ιβάνωφ: Ο υπ’ αριθμόν 1 σαμποτέρ του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου») https://vironasipolimas.blogspot.com/2017/02/1.html

Στο σαμποτάζ για λόγους ασφάλειας και εχεμύθειας συμμετέχει μόνο μια μικρή ομάδα αγωνιστών.
Ακόμη και ο Μάνος Ιωαννίδης που έγραψε το βιβλίο «ΦΑΚΕΛΟΣ Νο 9745/Β- Στα χρόνια του Μεγάλου Αγώνα» και στην κατοχή οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ του Βύρωνα, προς τιμήν του, ενώ θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι μετείχε στο σαμποτάζ, αναφέρει ότι το φθινόπωρο του 1942 εργάσθηκε στο ηλεκτρολογείο του Μαλτσινιώτη, όπου μαζί με τους Σταύρο Νίνο, Στέφανο Ψύλλα και άλλους πολλούς, καθυστερούσαν τις επισκευές των καλωδίων στα ταμπλό των Γερμανικών αεροσκαφών. Στα διαλείμματα δε έκανε παρέα με τον Αυρήλιο Βαρκάδο. 2-3 μέρες μετά την εκτέλεση των αγωνιστών, έφυγε από το εργοστάσιο.

«Ρίχνοντας καρφιά στις μηχανές»… Όσοι το έγραψαν αυτό ΚΑΡΦΩΣΑΝ με την αναλήθειά τους την ένδοξη ιστορία της ΕΠΟΝ και αυτό αποτελεί ντροπή! 

Παξιμάδια αναφέρει ο Μάνος Ιωαννίδης, Παξιμάδια αναφέρει και Νίκος Καραθάνος -(1905-2012) Μέλος και στέλεχος του Κ.Κ.Ε, αξιωματικός του Δ.Σ. Ήταν απόφοιτος της Σχολής Τεχνιτών Αεροπορίας και μετεκπαιδεύτηκε στην Ιταλία στις αεροναυτικές εφαρμογές. Θεωρείται από τους βασικούς οργανωτές και εκτελεστές του σαμποτάζ των οργάνων πλοήγησης των Γερμανικών αεροσκαφών Messerschmitt Bf 110 στο εργοστάσιο Φορντ, στο Φάληρο- σε συνέντευξή του που υπάρχει στον Β’ τόμο της εγκυκλοπαίδειας ‘’Ιστορία της Αντίστασης 1940-45’’ (Εκδόσεις Αυλός). Και οι δυο ήταν παρόντες στο Μηχανουργείο του εργοστασίου την ημέρα της δίκης των αγωνιστών-σαμποτέρ, στις 5 Φεβρουαρίου 1943.

Παξιμάδια (όχι βουτηχτά) ρίχνανε λοιπόν οι αληθινοί σαμποτέρ μέσα στον κινητήρα, μετά τον ποιοτικό έλεγχο και, λίγο πριν την συναρμολόγηση. Παξιμάδια, και όχι καρφιά, πινέζες ή τρίχες κατσαρές… χρησιμοποιήθηκαν για τη δολιοφθορά! Παξιμάδια, για να φαίνονται σαν εξάρτημα του κινητήρα. Αυτά ανακάλυψαν οι Γερμανοί όταν αποσυσκευάστηκε και λύθηκε μια παρτίδα ετοιμοπαράδοτων κινητήρων, οπότε ξεκίνησαν οι παρακολουθήσεις και οι ανακρίσεις σε όλο το τμήμα του μηχανουργείου. Τότε κάποιοι «μίλησαν», έδωσαν πληροφορίες και μερικά ονόματα, και έτσι σύντομα οι Γερμανοί προχώρησαν στη σύλληψη μιας ομάδας εργαζομένων. Χρησιμοποιήθηκαν Παξιμάδια, γιατί η επισκευή και συντήρηση των κινητήρων των βομβαρδιστικών αεροσκαφών καθέτου εφορμήσεως της Luftwaffe, των Junkers Ju-87 Stuka (Στούκας) γινόταν πάντα υπό την επίβλεψη Γερμανών ειδικών και τεχνικών. Δεν χρησιμοποιήθηκαν «καρφιά» ξυλουργείου. 

ΕΝΑ ΧΟΝΔΡΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ!

Παραμένοντας στο ίδιο θέμα, δηλαδή, στο σαμποτάζ στου Μαλτσινιώτη, υπάρχει ένα λάθος που εμφανίζεται σε όλες τις σχετικές με αυτό δημοσιεύσεις-αναδημοσιεύσεις-αναφορές.

Υπήρχε* μάλιστα και, στη σελίδα 36, στο βιβλίο της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής του ΚΚΕ

 

με τίτλο «1944 η απελευθέρωση της Αθήνας και η ταξική σύγκρουση του Δεκέμβρη - Ντοκουμέντα και Διδάγματα» (Έκδοση 2019), όπου γίνεται αναφορά στον Ρούσσο Απόστολο ως καταδικασθέντα και εκτελεσθέντα. Κι όμως, ο Απόστολος Ρούσσος δεν εκτελέσθηκε! 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι εντελώς διαφορετική και σας την παρουσιάσαμε μέσα από το άρθρο: "ΗΡΩΕΣ ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΓΟΡΓΟΠΟΤΑΜΟΥ / Το σαμποτάζ στους κινητήρες των γερμανικών αεροπλάνων στο εργοστάσιο του Μαλτσινιώτη" https://vironasipolimas.blogspot.com/2017/02/blog-post_3.html

της ιστοσελίδας «Βύρωνας η πόλη μας» που περιέχει και πληροφορίες από το Αρχείο της ΕΡΤ.

Διαβάστε το παρακάτω απόσπασμα:
"Ο Ρούσσος Αποστόλης ηλικίας 15 ετών, δεν εκτελέσθηκε όπως αναφέρουν κάποια άρθρα. Καταδικάστηκε σε 15ετή ή 20ετή κάθειρξη. Απελευθερώθηκε τον επόμενο χρόνο κατόπιν παρεμβάσεως πλούσιας οικογένειας του τόπου που διατηρούσε καλές σχέσεις με τις Γερμανικές Αρχές -Πληροφορία από το Αρχείο της ΕΡΤ με θέμα  την ΠΥΡΚΑΛ https://archive.ert.gr/26670/ Απεβίωσε πριν μερικά χρόνια".

*Γράψαμε ότι το λάθος αυτό υπήρχε, γιατί, στις 9 Ιανουαρίου 2020 αποστείλαμε τα στοιχεία προς την αρμόδια επιτροπή της ΚΟΑ του ΚΚΕ για να εξετάσει την υπόθεση. Δεν γνωρίζουμε τι απέγινε και εάν το λάθος διορθώθηκε.

ΑΛΛΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΑ – ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΝΙΚΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΙΔΗ

Γράφει ο Σπ. Κουζινόπουλος στο βιβλίο του «Η εκτέλεση της ειρήνης-Υπόθεση Νικηφορίδη» και αυτό αναπαράγεται παντού, ακόμη και στην Βικιπαίδεια:

"Ο Νικηφορίδης μόλις συνέρχεται για λίγο, οργανώνεται στην ΕΔΝΕ και παίρνοντας παραμάσχαλα τη «Διακήρυξη της Στοκχόλμης», ανεβαίνει  στις 5 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη, για να συνεχιστεί κι εδώ η συγκέντρωση των υπογραφών για την ειρήνη"...

Και είναι Ανακριβής η αναφορά του περί ένταξης του Νικηφορίδη στην ΕΔΝΕ, γιατί η Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ) ιδρύθηκε στις 3 Αυγούστου του 1951 και η νεολαία της, η Ενιαία Δημοκρατική Νεολαία Ελλάδας (ΕΔΝΕ), ιδρύθηκε στις 15 Αυγούστου 1951, και άρα δεν υφίσταται την περίοδο του 1950 όταν  συνέρχεται και εξέρχεται του Νοσοκομείου ο Νίκος Νικηφορίδης, ούτε βέβαια πρόλαβε την ίδρυση της ΕΔΝΕ γιατί τον Νίκο τον εκτελέσανε στις 5 Μαρτίου 1951. 

Διαβάστε εδώ: Νίκος Νικηφορίδης, 5 Μαρτίου 1951: Στο εκτελεστικό απόσπασμα… για απόπειρα διάδοσης ιδεών! https://vironasipolimas.blogspot.com/2018/10/5-1951.html

Θα μπορούσαμε να γράφουμε σελίδες…

Ενάργεια

28 Φεβρουαρίου 2022