Η Αγία Φιλοθέη η Αθηναία, κατά κόσμον Ρηγούλα ή Ρεβούλα-Παρασκευή Μπενιζέλου, που γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 21 Νοεμβρίου 1522 (Θάνατος: 19 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο ή 1 Μαρτίου του 1589, σύμφωνα με το Γρηγοριανό) ήταν μοναχή με σημαντική φιλανθρωπική και κοινωνική δράση κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας του 16ου αιώνα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία την έχει ανακηρύξει αγία και είναι στενά συνδεδεμένη με την πόλη των Αθηνών. Η μνήμη της τιμάται από την Ορθόδοξη Εκκλησία στις 19 Φεβρουαρίου (Πηγή: Βικιπαίδεια, φωτογραφία από το 15minutes.gr).
Αξίζει όμως να ρίξουμε μιαν "αιρετική ματιά στην ιστορία" και να δούμε πως η ίδια περιγράφει, πως χαρακτηρίζει ή καλύτερα «στολίζει», επιστέλλουσα προς τον μέγα λογοθέτη Ιέρακα, τους, τότε, Αθηναίους! Γράφει:
«… αγοραίον γένος, αχρείον και άτιμον… γένος αβούλευτον, ανόσιον, αναίσχυντον, βδελυρόν, απονενοημένον, καρδαμογλύφον, βαρβαρόφωνον, φιλαίτιον, φιλοτάραχον, μικρολόγον, μικρόψυχον, στομύλον…»
Προσκυνώντας την γλώσσα, τί σημαίνουν οι λέξεις αυτές;
Αγοραίος: ο αγενής, ο χυδαίος τους τρόπους. Συνώνυμο: άξεστος, βάναυσος, χυδαίος. Αντίθετο: ευγενής, καλλιεργημένος,
Αχρείος: ανωφελής, άχρηστος, ελεεινός, διεφθαρμένος / ανήθικος, αναιδής. Αχρειότης: φαυλότης, αισχρότης.
Άτιμος: ο μη έντιμος, πρόστυχος // ελεεινός.
Αβούλευτος: ο απερίσκεπτος, ο κακώς σκεπτόμενος. Συνώνυμο: αστόχαστος, απρονόητος, ασυλλόγιστος, ασύνετος, άκριτος, απρόσεκτος. Αντίθετο: στοχαστικός, προνοητικός, συνετός, προσεκτικός, προβλεπτικός, διορατικός, προορατικός.
Ανόσιος: βέβηλος, ανίερος, ασεβής.
Αναίσχυντος: ο μη αισθανόμενος αισχύνην, ο μη εντρεπόμενος, αναιδής, αδιάντροπος, θρασύς. Αντίθετο: αιδήμων, αισχυντηλός.
Αναισχυντία: έλλειψη αισχύνης, αιδούς, αναίδεια, αδιαντροπιά. Αντίθετο: αισχύνη, αιδημοσύνη.
Αναισχυντογραφία: ο συγγραφεύς αναισχύντων πραγμάτων, ρυπογράφος, ανηθικογράφος.
Βδελυρός: αηδής, σιχαμερός. Βδελυρεύομαι: συμπεριφέρομαι αναιδώς, κτηνωδώς, θηριωδώς.
Βδελυρία: κτηνώδης διαγωγή, αναίδεια (αρχ.: αηδία)
Απονενοημένος: απηλπισμένος, παρακινδυνευμένος, ασύνετος.
Καρδαμογλύφος: ο χωρίζων - ο διαιρών το κάρδαμον.
Βαρβαρόφωνος: βαρ-βαρ… ομιλώ κατά βαρβαρικόν τρόπον, ήτοι σκαιόν, ή αγροίκον εκφράζεσθαι, εκφράζομαι εσφαλμένως ή προφέρω κακώς την ελληνικήν.
Φιλαίτιος: φιλοκατήγορος, κακολόγος, υποκείμενος εις ψόγον.
Φιλοτάραχος: επιζητών την ταραχήν, ταραξίας, ταραχοποιός.
Μικρολόγος: μικροπρεπής, συζητά για τα μικρά και ασήμαντα πράγματα.
Μικρόψυχος: δειλός, άτολμος, ευτελής ψυχή.
Στομύλος ή στόμφαξ: αλαζών, κομπορρήμων.
Ευτυχώς δηλαδή που εμείς οι Βυρωνιώτες μπορεί να περηφανευόμαστε ότι κρατά απ' αλλού η σκούφια μας...
Για την Αγία Φιλοθέη διαβάστε εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου